14 sierpnia 2014

"Idzie w Piękności, jak noc, która kroczy" / suknia a la merveilleuse z lat 1795-1800




 Idzie w Piękności, jak noc, która kroczy
W cichym gwiazd gronie przez bezchmurne kraje;



Co cień i światło w sobie kras jednoczy,
To w jej obliczu i w jej oczach taje
I razem spływa w taki stan uroczy,
Jakiego niebo dumie dnia nie daje.
 




Mniej jednym blaskiem, więcej jednym cieniem
Zgasłby w połowie ten wdzięk, który słania
Każdym jej kruczych warkoczów pierścieniem
Lub przez twarz światło łagodne przegania,
Gdzie myśli świadczą pogodnym promieniem,
Jak czystą, lubą jest głąb ich mieszkania.




A na tym czole, na tej cichej twarzy,
Spokojnej, niemej, a wymownej tyle,
Uśmiech, co nęci, ogień, co się żarzy,



Zwiastują w cnocie zbiegłe życia chwile,
Duszę co wszystkich swym pokojem darzy,
I serce ufne w niewinności sile.



_______________________________
Tekst: George Gordon Byron, w tłumaczeniu Stanisława Egberta Koźmiana
Muzyka: Sissel Kyrkjebø, Mychael Danna
Kostium: sukienka z lat 1795-1800 (Buduar Porcelany), indyjski szal
Koafiura, makijaż: Buduar Porcelany, na wzór zachowanych portretów
Źródła użytych obrazów: 1, 2, 3, 4, 5


25 komentarzy:

  1. Ach, Porcelanko... jak wyjdę z oszołomienia Twoimi wdziękiem i urodą, to Ci napiszę coś bardziej konstruktywnego :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dobra, ochłonęłam :D Pięknie wyglądasz na tych zdjęciach, aż nie chce mi się wierzyć, że one mogły na początku wyglądać trochę inaczej :D Piękne jest to miejsce, gdzie je robiłyście, rzeczywiście pasuje do tej sukni, jego "ciężkość" świetnie kontrastuje z jej delikatnością. Bardzo podoba mi się pomysł na połączenie Twoich zdjęć z obrazami pań z tamtego okresu, od razu widać podobieństwo. Tego wiersza Byrona nie znałam, a jest naprawdę piękny :)

      Usuń
    2. :D Dzięki. Kadrowanko tu, przyciemnianko tam i ta daa! Efekt jak z obrazka! :D
      Tak, miejsce jest fajne. Całe życie myślałam, że tam nie można wejść, a tymczasem okazało się, że wejście jest prostsze, niż mogło się wydawać ;)

      Usuń
  2. Porcelanko, ten cały wpis jest jak ze snu. :) Coś pięknego!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cieszę się :) Teraz każda sukienka będzie miała taki, bo praca nad nimi jest warta uwiecznienia nie tylko na zlotach, ale i w osobnym poście :)

      Usuń
  3. Pięknie!!!! Co to za miejsce?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Letni pawilon na wodzie z lat 1730. w osadzie Betlejem w Sudetach (tak, dziura :D )

      Usuń
  4. Przez moment byłam potwornie skonfundowana, bo wiersz brzmi znajomo chociaż słowa już niekoniecznie - po chwili uświadomiłam sobie że po prostu znam go w oryginale :) zdjęcia są przepiękne, zwłaszcza to pierwsze po lewej. Cudowne.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. He he :D Też najpierw poznałam go w oryginale (i to z tych napisów początkowych z Targowiska Próżności = piosenki, którą zamieściłam), a potem stwierdziłam, że sama przetłumaczę. Poległam na pierwszym wersie :D i znalazłam lepsze tłumaczenie, w dodatku dziewiętnastowieczne <3
      Dzięki :)

      Usuń
  5. Niesamowicie wyglądasz, suknia jest cudna i masz bardzo ładne włosy:) Przyłączam się do pytania Ms. Nelly, gdzie robiłaś zdjęcia? Miejsce wygląda magicznie :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki :) Choć włosy z natury są proste. Były lekko wilgotne, gdy czesałam je w ten koczek i po rozpuszczeniu okazało się, że (na chwilę ;_; ) zrobiły się miękkie fale :)
      Miejsce zdjęć to Letni pawilon na wodzie z lat 1730. w osadzie Betlejem w Sudetach :)

      Usuń
  6. Bardzo klimatyczna sesja! Malownicza. ;)
    I do tego ta muzyka... <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki :) Muzyka jest rzeczywiście boska, żałuję, że nie trwa dłużej ;)

      Usuń
  7. Ech, piękności... I te włosy!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Historyczna długość i kolor :D Fobia fryzjerska na coś się przydała :D

      Usuń
  8. Prześliczna prosta i elegancka suknia. Pięknie wyglądasz!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki :) Właśnie ze względu na prosty krój zdecydowałam się ją uszyć :)

      Usuń
  9. Piękna białogłowa przechadza się po ogrodzie, oczekując ukochanego~...

    OdpowiedzUsuń
  10. Wspaniałe zdjęcia, czuję ten wyjątkowy, sielankowy, XVIII-wieczny klimat :) Masz piękne włosy :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Czy mogę już założyć Klub Hejtowania Porcelany Za Bycie Zbyt Piękną? :/ Najwyższa pora.

    P.S. Skąd szal?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. LOL

      Z szalem to jest trochę długa historia: moja babcia miała przyjaciółkę, która w latach 50. wyemigrowała do Anglii, ale stale utrzymują ze sobą kontakt (listy). Córka tej przyjaciółki była w Indiach, kupiła kilka szali i dała je mamie, zaś ona przesłała jeden mojej babci pocztą. Babcia stwierdziła, że mnie będzie w nim dobrze i w ten sposób do mnie trafił :D

      Usuń
    2. Ja się dołączę do Klubu! :)
      Jestem na etapie czytania Twojego bloga od początku i widzę jak przez ten cały czas Twoja uroda delikatnie się zmienia. I choć zawsze miałaś wdzięczne rysy, to na ostatnich zdjęciach zdecydowanie olśniewasz. Po prostu Kobieta przez duże K:)

      Usuń
    3. Widzę, że nie tylko ja lubię obserwować zmiany u blogerek :D Choć najlepiej widać to na filmikach na yt :P
      Dzięki :)

      Usuń