Jak wyhodować historycznego ananasa

Ananasowa reticule. Obiekt pożądania wielu dziewiętnastowiecznych panien i... współczesnych kostiumerek od tego posta jest na wyciągnięcie ręki! Dzisiaj pokażę Wam chyba najłatwiejszy sposób na uszycie pojemnego ananaska ;)

Do niedawna nie ruszały mnie ananasowe reticule. Nie rozumiałam ich fenomenu, nie pojmowałam tej mody. Niby dlaczego ananas? I skąd ten motyw akurat na początku XIX wieku? Jakoś nawet nie ciągnęło mnie, by poszukać na ten temat jakichkolwiek informacji, aż pewnego dnia przeczytałam post Anny Nurzyńskiej o pewnej szkockiej ananasowej posiadłości i... przepadłam z kretesem! Cały czerwiec i połowę lipca miałam szał ananasowy: na śniadanie jadłam plastry ananasów, w pracy piłam zieloną herbatę z sokiem z ananasa, a nocami obmyślałam plan, jak najłatwiejszą i najszybszą metodą wyprodukować takie cudo: 1, 2. Oczywiście w przypadku kopii tego konkretnego modelu nie ominie się wielogodzinnego haftowania koralikami, na co niestety nie miałam czasu, więc wykombinowałam drogę na skróty, którą teraz Wam zdradzę:

Potrzebujemy:

• mojego starego instruktażu na zwykłą reticule --> TUTAJ. To z niego dowiecie się, jak uszyć bazę reticule. Dzisiejszy post dotyczy tylko przemiany zwykłej torebki w ananasa :),
• 4 części reticule z jasnożółtego, ananasowego materiału,
• pasa z ciemnozielonego materiału,
• dowolnej ilości ciemnozielonych listków wycinanych podwójnie,
• brązowej muliny (dużo),
• czarnej wstążki

Jak szyć?

• Po wycięciu podwójnych listków składamy je lewą stroną do środka i opalamy brzegi nad płomieniem (np. świeczki, kuchenki gazowej). Dzięki temu dwie części stopią się i złączą w jeden listek. 
• Jeśli korzystacie z naturalnych materiałów, proponuję obszyć każdy listek dookoła gęstym ściegiem :)
• Na prawej stronie każdej z 4 części reticule rysujemy ołówkiem równe, przecinające się linie. Najlepiej, jeśli linie będą dokładnie takie same na każdej z części, co zapobiegnie późniejszym nierównościom.
• Wzdłuż każdej z linii umieszczamy mulinę i wąskim ściegiem zygzakowatym doszywamy ją do materiału.
• Zszywamy wszystkie części reticule razem.

 

 

• Każdy listek składamy brzegami do środka (jak na obrazku).
• Listki przypinamy w odpowiedniej odległości od siebie (to ważne!) do prawej strony paska
• i przyszywamy, prowadząc maszynę brzegiem tkaniny.
• Składamy pasek na pół. Teraz po jednej jego stronie mamy listki, a druga jest gładka.
• Przypinamy pasek (listkami do dołu) do brzegu reticule...
• i z dwóch przeciwległych stron robimy otwór na wstążkę.
• Doszywamy pasek do reticule.
• Zawijamy wystający górą fragment reticule tak, by ukryć postrzępione brzegi materiałów i przeszywamy go raz jeszcze.
• Opcjonalnie na tym etapie można jeszcze dodać podszewkę, aby środek torebki był tak samo ładny, jak wierzch :)
• Wywijamy zieloną część ananasa do góry i rozprasowujemy szwy.
• Teraz czas przewlec wstążkę przez tunel. Na jej końce można dodatkowo nawlec duże, szklane koraliki.

Voila! Ananas podano!

Jak widać, efekt jest i ananas przypomina ananasa :) W dodatku ta metoda okazała się naprawdę banalnie łatwa i o wiele mniej czasochłonna, niż dzierganie lub wszywanie miliona koralików (choć koralikowa miniaturka nadal śni mi się po nocach ;) ). Jedyne, przed czym powinnam Was przestrzec, to dokładne planowanie wymiarów. Mój ananas miał być taki, jak różowa reticule, a przez przypadek wyszedł ogromniasty, większy nawet od prawdziwych ananasów :O Przez co jest nie do końca historyczny, ale za to na Balu Letnim pomieścił i aparat, i kanapkę ;)