Ogród w zapachu zaklęty, ogród w butelce zamknięty

Bardzo dawno nie było już dziewiętnastowiecznych eksperymentów z kosmetykami! Jednak zima jakoś nie sprzyja tego typu zabawom - zdecydowanie najlepiej miesza się wiosną i latem! :D

 

Kto z Was ma już dość zimy? Kto chciałby przenieść się choć na chwilę do jasnego, ukwieconego, pachnącego ogrodu i pospacerować jego ścieżkami? W tej chwili wszystko jeszcze czeka na swój czas, kwiaty jeszcze leżą uśpione w ziemi... Dlaczego by więc nie zacząć nosić zaklętej w szklanej buteleczce miniatury tego ogrodu i nie przywoływać go do siebie zapachem choć kilka razy dziennie?

Przepis na perfumy jest (jak chyba wszystkie z The new Household receipt-book) łatwy i przyjemny w wykonaniu :) To, co interesowało mnie w nim najbardziej, to możliwość zabawy w Pachnidło :P i zaspokojenia ciekawości, czym to pachniało w dawnych buduarach. A czym?

Woda o słodkim zapachu - Wlej kwartę wody różanej i tę samą ilość wody z kwiatu pomarańczy do dużej szklanki o szerokich brzegach. Wsyp do środka dwie garści kwiatów jaśminu. Włóż szklankę do bemaru (chodzi tu chyba o łaźnię wodną) lub postaw na wolnym ogniu i po przedestylowaniu dodaj trochę piżma oraz tę samą ilość ambry.

 Składniki:

• woda różana,
• woda z kwiatu pomarańczy,
• kwiaty jaśminu (tak, to te, które nazbierałam latem ;) ),
• piżmo i ambra - z nich musiałam zrezygnować, bo nie dało się ich nigdzie kupić :( W końcu, już po zrobieniu perfum udało mi się zdobyć roślinny substytut piżma, ale niestety jest to macerat, a jako, że olej nigdy nie połączy się z wodą, nie będę dolewać go do gotowych perfum...

Wykonanie:

• Do zlewki z miarką odlałam takie same ilości wody różanej i pomarańczowej,
• po czym dodałam kwiaty jaśminu
• i podgrzałam całość w łaźni wodnej.
• Gdy kwiaty zmiękły, a ich płatki zrobiły się przezroczyste, wyjęłam zlewkę z gorącej wody
• i zlałam płyn do buteleczki z atomizerem.

 Voila!

W tle Huśtawka Fragonarda - właśnie z takim ogrodem kojarzy mi się zapach. Nie mogę się już doczekać, aż wszystko zakwitnie i będę mogła robić zdjęcia w plenerze!

Perfumy pachną bardzo delikatnie i ich zapach nie jest trwały - mgiełka unosi się tylko przez chwilę, co sprawia, że byłyby świetnym odświeżaczem w upały. I tak z resztą mi się kojarzą: ze skwarnym latem, zapachem kwiatów w ogrodzie zroszonych jeszcze po porannym deszczu, rześkim i lekko zamglonym, zapowiadającym upalny dzień powietrzem. To bardzo delikatny, właśnie taki powietrzny zapach - tak lekki, że te z nas, które nie mają alergii na kwitnące krzewy (ja mam chlip, chlip) mogłyby używać go nawet jak toniku do twarzy! Po rozpyleniu perfum skóra jest miękka, a właściwości składników (woda różana - łagodzące i nawilżające, woda z kwiatu pomarańczy - regenerujące, odświeżające, poprawiające koloryt skóry, jaśmin - wzmacniające i odprężające) sprawiają, że wygląda i czuje się lepiej :)

Gdybym zdecydowała się pomieszać perfumy z moim oleistym piżmem i ambrą, której nie mam, zapach zyskałby pewnie głębię, a te bogate aromaty na pewno odpowiednio by go dociążyły i stałby się przez to o wiele bardziej odpowiedni do epoki i balowych strojów. W wersji light, zapach kojarzy mi się z radosną i młodą Elizabeth Bennet, mimo iż receptura jest dokładnie 40 lat starsza od Dumy i Uprzedzenia - pochodzi z 1853 roku.

A Wam, z jaka postacią kojarzą się tak lekkie zapachy? Chciałybyście wypróbować tę recepturę i nosić w torebce swój mały, prywatny ogród?