Rozważna i Romantyczna

Ten film już widziałam, dawno, dawno temu i na filmwebie oceniłam go tylko 5/10. Jakiś czas temu trafiłam na niego na Youtube i zapragnęłam zobaczyć go ponownie i sprawdzić, czy coś się zmieniło...

I tak sobie oglądałam, oglądałam i zastanawiałam się, co mnie wtedy trafiło, żeby taki fajny film ocenić tak nisko! Dzisiaj nie będzie żadnego narzekania, bo Rozważna i Romantyczna mnie zachwyciły ♥

W tym filmie jest 100% nastroju Jane Austen, więc dla takich jak ja poszukiwaczy dziewiętnastowiecznego klimatu jest on na pewno miłym sposobem na spędzenie deszczowego popołudnia :)

Ogromnym plusem jest dobór aktorów. Oglądając, zauważyłam że zazwyczaj skupiam się na jednej lub dwóch dobrze zagranych postaciach, a reszta jest dla mnie drugoplanowa. Tutaj wszyscy wydają się pierwszoplanowi :D Każdy bohater jest wiarygodny i (przynajmniej według mnie) dobrze zagrany.

Dobre i złe bohaterki kontrastują ze sobą nie tylko zachowaniem i ubiorem, ale nawet brzmieniem głosu - fajnie wybrali aktorki :) No i oczywiście w filmie mamy aż 3 przystojniaków :D A oczu mam tylko parę, więc podczas oglądania miałam niemały dylemat na kogo patrzeć :P

Tutaj, w przeciwieństwie do książki (czytałam tak dawno temu! miałam wtedy -naście lat i w głowie to, co Marianna :P ) i serialu z 2008 najbardziej polubiłam Brandona. Chociaż do dziś zastanawiam się, jak to jest, że w życiu skręciłam nogę w kostce trzy razy i za każdym nie przybył żaden Willoughby :D :D A zgodnie z obliczeniami powinno być ich już 3 - no i gdzie są ci moi gentlemani, panno Austen? :P

Wracając do filmu, bardzo podobały mi się wnętrza, a szczególnie domek, do którego przeprowadziły się panny Dashwood. Myślę, że gdy sama będę się urządzać, zobaczę sobie film jeszcze raz i część mieszkania wystylizuję na Rozważną i Romantyczną :)

Piękne są również kostiumy - sukienki sióstr wydają się takie lekkie i tak miękko się układają... Polubiłam też buty Marianny i wciąż kombinuję, co zrobić, by takie mieć (te, o których pisałam w tym poście niestety są w stanie rozkładu i chyba nic im już nie pomoże - szukam dalej).

Oprócz strojów i wnętrz również muzyka jest dużym plusem. Jest lekka i przyjemna, no i dobrze podkreśla nastrój filmu. Jedyne, czego żałuję, to że na ścieżce dźwiękowej zamiast utworu śpiewanego przez Mariannę jest profesjonalne, operowe wykonanie. Mnie bardziej podoba się to nieskomplikowane, ale ładne wykonanie Kate Winslet, którego fragment można wysłuchać w filmie:

Dla porównania, poniżej jest wykonanie profesjonalne:

Ostatecznie całkiem zmieniłam moje mniemanie o tym filmie, na prawdę nie wiem, co mi się w nim nie podobało, gdy widziałam go po raz pierwszy. Jest na prawdę fajny, oczywiście pomijam tutaj fabułę, bo ta została wymyślona przez Jane Austen. Film jest dość wierny książce, więc nie liczyłam na żadne intelektualne fascynacje :P tylko na miło spędzone popołudnie z dala od nieciekawej współczesności i film zagwarantował je w 100% Polecam :)

9/10